🡸   Inhoudstabel
Table des matières

2004: Plechtige herdenking 35 jaar later

Onbekende krant, Vrijdag 11 juni 2004

We zullen nooit weten wat er juist is gebeurd

35 jaar geleden dat Oostduinkerke en daarna het hele land werd opgeschrikt door een bomontploffing nabij het vakantiecentrum "Westhinder". Zeven ontmijners van DOVO kwamen daarbij om. Gisteren werden ze herdacht op de marinebasis van Zeebrugge. Ook prins Laurent kwam bloemen neerleggen bij het herdenkingsmonument.

Door Celine DE COSTER

In 1969 stoten arbeiders tijdens graafwerken op een enorme granaat op het domein van het vakantiecentrum Westhinder, dat toen werd uitgebreid. Ze leggen onmiddellijk de werken stil en verwittigen de ontmijningsdienst van de zeemacht. Uit veiligheidsoverwegingen wordt de omgeving ontruimd. Een eerste ploeg ontmijners komt ter plaatse en stelt vast dat het om een Britse vliegtuigbom uit de Tweede Wereldoorlog gaat.

Op 10 juni 1969 worden op de middag nog eens zeven ontmijners ter plekke gestuurd. Ze proberen de bom te neutraliseren, maar het ding komt totaal onverwachts tot ontploffing. Zes ontmijners komen onmiddellijk om, de zevende sterft in het ziekenhuis.

“Ik weet het nog goed”, vertelt Albert Deloz uit Oostende. Hij behoorde in 1969 tot de ploeg ontmijners die toen haar uitvalsbasis had in een bunker in Oostduinkerke. “We zaten die dag met z’n allen rond ons kacheltje, zoals gewoonlijk. Zeven collega’s werden uitgestuurd naar Westhinder. Rond drie uur kregen we telefoon van de Franstalige chauffeur. La bombe a explosé was alles wat hij zei.”

Hoe de ontploffing kon gebeuren, weet nog altijd niemand. De bom in Oostduinkerke was waarschijnlijk uitgerust met een pervers vertragingsmechanisme. “Dat kan waar zijn”, gelooft ook Albert Deloz. “Waarschijnlijk heeft een graafbulldozer het mechanisme ongewild in gang gezet en de bom wakker gemaakt. Dan duurt het nog tussen de twee en de 78 uur eer hij daadwerkelijk ontploft. Onze makkers zijn dus net op het verkeerde moment aan hun operatie begonnen. Toen beschikten ze nog lang niet over al die moderne apparatuur van nu. Een wrede speling van het lot. Het doet me nog altijd iets.”

Het was de eerste keer dat er iets misliep

Marcel De Beck (toen 47), Cyriel Vandenhoeck (toen 43), François Mees (toen 23), Leon Godfrine (toen 37), Freddy Botte (toen 26) en Robert Ryssens (toen 29) waren zes ontmijners die omkwamen op 10 juni 1969. Ook hun opper-meester-chef Alfons Hoogewijs uit Oostende (toen 42) kwam om het leven. Zijn twee dochters Ingrid en Martine kwamen gisteren hun vader herdenken in Zeebrugge.

“Toen het ongeluk gebeurde, zat ik thuis te studeren voor mijn examens van het laatste jaar middelbaar”, vertelt Ingrid. “De aalmoezenier van het leger is het ons komen vertellen. We wisten wel dat vader een gevaarlijk beroep had, maar we stonden er nooit echt bij stil. Er was ook nog nooit iets gebeurd, tot op die bewuste dag in Oostduinkerke natuurlijk.”

Martine was pas zeven in 1969. Van het ongeluk herinnert ze zich nog enkel flarden. “Maar het doet deugd dat men het nog altijd niet vergeten is”, vonden de twee zussen gisteren. (CDC)